Met de tyfus in de bakkes
Het is alweer een tijd geleden dat we iets van Hafid Bouazza vernamen. In de jaren negentig maakte hij grote indruk met de verhalenbundel De voeten van Abdullah (1996) en de novelle Momo (1998). Ook zijn toneelbewerking van De slachting in Parijs (2001) en de roman Paravion (2004) – waarvoor hij de Gouden Uil kreeg – werden jubelend ontvangen. Daarna verscheen zijn naam nog een paar keer in de kranten, vooral door zijn heftige kritiek op de islam en de Marokkaanse gemeenschap. (meer…)