Wat je schrijft ben je zelf
De heer Lenstra, mijn leraar Nederlands aan de repressieve onderwijskazerne die Lorentz Lyceum heette, kwalificeerde het werk van Simon Vestdijk ooit als ‘kauwgum voor intellectuelen’. Vooral Het vijfde zegel was in dit opzicht kenmerkend, volgens hem. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, want als jongen van zeventien wilde ik graag intellectueel worden en met kauwgum had ik geen problemen. En zo begon ik in het jaar 1962 aan Het vijfde zegel, een roman die zich voltrekt tegen de achtergrond van de Spaanse inquisitie en waarin meer dan zestig personages figureren. Het was een boek dat ik heel graag heel goed wilde vinden, maar waarin ik steeds opnieuw vastliep. (meer…)